ks. Jerzy Szymik -
ur. 1953 w Pszowie na Górnym Śląsku; kapłan archidiecezji katowickiej. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Rydułtowach (1972), studiował na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie (1972-1979) jako alumn Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego; 1979 obronił pracę magisterską i przyjął z rąk bpa Herberta Bednorza w Katedrze pw. Chrystusa Króla w Katowicach święcenia kapłańskie, po czym pracował jako wikariusz (1979-1986) w Siemianowicach Śl. Bytkowie i w Chorzowie Batorym. Od 1986 kontynuował studia w Lublinie na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; tam uzyskał tytuł magistra nauk teologicznych (1987), licencjata teologii dogmatycznej (1988) i obronił doktorat (Literatura piękna jako locus theologicus, 1990). 1991 przez kilka miesięcy pracował jako kierownik działu religijnego "Gościa Niedzielnego" w Katowicach i od tamtej pory kontynuuje współpracę z redakcją tegoż tygodnika w zakresie problematyki dotyczącej teologii i kultury. W latach 1991-2001 wykładał w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach (wówczas filia Papieskiej Akademii Teologicznej) oraz w Punkcie Konsultacyjnym Studiów Zaocznych Akademii Teologii Katolickiej (od 1999 Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) w Katowicach. Od 1991 pracował jako asystent, a następnie adiunkt (1993-2000) w II Katedrze Teologii Dogmatycznej KUL, kierowanej przez bpa Alfonsa Nossola. Po uzyskaniu habilitacji (Problem teologicznego wymiaru dzieła literackiego Czesława Miłosza. Teologia literatury, 1997) objął tę Katedrę (od 2001 Katedra Chrystologii), którą kierował do 2005. Obecnie (od 2005) wykłada na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego jako profesor zwyczajny (od 2007); od 2004 jest członkiem watykańskiej Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Ponadto należy do Towarzystwa Teologów Dogmatyków, Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Zarządu Zakładu Badań nad Literaturą Religijną KUL, Towarzystwa Naukowego KUL oraz Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. Jest członkiem redakcji wielu periodyków ("Verbum Vitae", "Przegląd Homiletyczy" "Zeszyty Naukowe KUL", "Świat i Słowo"). Laureat wielu nagród, m.in. nagrody indywidualnej II stopnia Rektora KUL za całokształt pracy dydaktycznej i naukowej (2001), nagrody dziennikarskiej im. bpa Jana Chrapka "Ślad" (2005); wyróżniony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2006); prałat Jego Świątobliwości (2007).

*

Zajmuje się problematyką chrystologii integralnej, topiki teologicznej i interdyscyplinarnych badań pogranicza teologiczno-kulturowego, metodologią teologii i metateologią, a w ostatnich latach recepcją teologii i nauczania J. Ratzingera/Benedykta XVI. Wspólnym mianownikiem jest dialog Kościoła i świata, wiary i kultury, teologii i sztuki we współczesnym kontekście cywilizacyjnym. Wypracował oryginalne na skalę polskiej teologii współczesnej interdyscyplinarne połączenie teologicznych diagnoz i recept dotyczących współczesnej kultury i cywilizacji. Diagnozy stawia przy pomocy "sejsmografu", jakim jest współczesna literatura piękna i szeroko pojęta publicystyka. Receptę stanowi integralnie pojęta chrystologia, której zasadniczą koncepcję przejął po arcybiskupie Alfonsie Nossolu, a także tzw. "theologia benedicta" inspirowana myślą obecnego Papieża - J. Ratzingera/Benedykta XVI.
Paradygmat inkarnacji stanowi najbardziej charakterystyczny rys jego refleksji chrystologicznej: Wcielenie przyjmuje jako klucz dla współczesnej teologii i teologicznej refleksji nad kulturą. Oznacza to, że Jezus Chrystus w całokształcie swego osobowego i historiozbawczego Wydarzenia objawia prawdę o Bogu i prawdę o człowieku. Objawia je łącznie i w ich wzajemnej zależności. Objawia twarz Boga, który nie chce być Bogiem bez człowieka; objawia twarz człowieka, który jest tym bardziej sobą, im prawdziwiej jest synem, to znaczy, im bardziej przestrzeń jego osobistej, ludzkiej wolności jest otwarta na wolę Ojca. Obie te prawdy jaśnieją na obliczu Jezusa Chrystusa. Stąd też Jego Wydarzenie, Jego Osoba i dzieło zawierają projekt człowieczeństwa i dlatego też konsekwentnie tworzą uniwersalny model człowieczej kultury. Jest to zarazem propozycja topiki teologicznej, w której teologia jest roz-mową o Bogu i człowieku. "Theologia benedicta" to propozycja głęboko i świadomie zależna od teologii Benedykta XVI, choć autorska, własna. To próba przeniesienia papieskiej teologii - egzystencjalnej i kerygmatycznej, ukierunkowanej na pytanie o Boga, zbawienie, nadzieję, życie, etos i zdeterminowanej do odpowiedzi w świetle objawionej prawdy - w przestrzeń polskojęzycznej teologii, czyli zaszczepienia teologii myślanej (źródłowo) "po niemiecku" w teologię myślaną "po polsku", a także "przejęcia" pałeczki tej teologii w sztafecie pokoleń. Zaangażowany w duszpasterstwo i dydaktykę, jest autorem licznych artykułów popularyzujących teologię, esejów, wstępów, wprowadzeń i recenzji (książkowych i filmowych). Opublikował 10 tomów poezji oraz kilka wydań wierszy zebranych; autor cyklu "Poezja i teologia" ukazującym się od 2004 w "Gościu Niedzielnym".


w skrócie

ks. Jerzy Szymik - ur. 1953 r. w Pszowie na Górnym Śląsku, kapłan archidiecezji katowickiej, teolog i poeta; profesor nauk teologicznych, wykłada teologię dogmatyczną. W latach 1986-2008 związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie był m.in. kierownikiem Katedry Chrystologii (1997-2005). Od 2005 pracownik Zakładu Teologii Dogmatycznej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego, od 2007 jako profesor zwyczajny. Od 2004 członek watykańskiej Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Autor przeszło 50 książek naukowych, poetyckich, eseistycznych (ostatnio opublikował m.in. Czułość, siła i drżenie [2009]; Teologia na usługach wiary, bliższa życiu… w 30 lat później [2011]; Chodzi o Boga [2012; wraz z Dominiką Szczawińską]; Theologia benedicta, t. 1-2 [2010-2012]). Promotor 20 doktoratów, ponad 160 magisteriów. Specjalizuje się w chrystologii, metodologii teologii, teologii kultury, teologii J. Ratzingera/Benedykta XVI. Mieszka w Katowicach i Pszowie.